وزارت آموزش و پرورش بی وزیر است. فوق العاده ویژه فرهنگیان! به چالش برخورده است و تکلیف طرح رتبه‌بندی معلمان معلوم نیست. مهر ماه کرونایی دیگری در راه است و بحران روی بحران تلنبار شده است.
دیدارنیوز – رسول شکوهی: اگر اهل دنبال کردن اخبار باشید غیر ممکن است که با اخبار آموزش و پرورش روبرو نشده باشید. یا گروهی از معلمان مقابل وزارت آموزش و پرورش تجمع کرده اند یا بخشی از حقوق معلمان کسر شده و یک دفعه در فیش حقوقی خود متوجه این ماجرا شده اند و .... در هر صورت این وزارتخانه و کارمندان و معلمانی که با این وزارتخانه در ارتباط هستند روزی نیست که بی خبر سر بر بالین بگذارند.
برخی از روی بی انصافی این نکته را مطرح میکنند که چرا فرهنگیان همواره معترض هستند و البته نمی‌گویند که اگر خودشان جای این گروه سختکوش و فرهیخته بودند چه کاری می‌کردند. آشفتگی آموزش و پرورش، اما فقط مربوط به حقوق معلمان نیست و ابعاد گسترده‌ای دارد. بیایید با هم مروری به این روز‌های آموزش و پرورش داشته باشیم تا شاید چرایی اعتراض معلمان و استفاده از کلیدواژه‌هایی مانند آشفتگی و بحران و ... مشخص شود.
اگر اهل شکم چرانی باشید خوب می‌دانید که ساندویچی‌ها و فست فود‌ها وقتی کنار اسم غذا از کلمه ویژه استفاده میکنند معمولا قارچ و پنیری روی آن غذا می‌ریزند یا در نهایت کاری میکنند که این عنوان ویژه معنا دار باشد. البته هستند برخی از کسب و کار‌های حوزه شکم که با عنوان ویژه هم بازی میکنند و آن غذا ویژگی خاصی ندارد و بیخود عنوان ویژه را با خود حمل می‌کند.
در آموزش و پرورش هم چیزی شبیه به همین اتفاق رخ داده است. مشخص نیست آن کسی که اولین بار اسم «فوق العاده ویژه» را روی بخشی از پرداختی‌ها به فرهنگیان گذاشت این روز‌ها کجاست. اما بعید می‌دانم که خبر از پرداختی‌ها به معلمان داشته باشد. پارامتری که نه فوق العاده است و نه حتی ویژه چگونه چنین اسمی به خود گرفته است.
در گذشته برخلاف رویه‌ای که در باقی وزارتخانه‌ها پیاده شد فوق العاده ویژه فرهنگیان در چارچوب رتبه بندی تعریف شد و بعد‌ها اصلاح شد و در مرداد ماه هم به صورت کلی حذف شد.
بیشتر بخوانید: «فوق‌العاده ویژه» فرهنگیان؛ نه فوق‌العاده است، نه ویژه و نه هست!
قرار بر این بود که از شهریور ماه احکام اصلاح شود و فوق العاده ویژه از ابتدای سال در نظر گرفته شود. اما ارسال نگارش اصلاحی احکام فوق العاده ویژه به ادارات کل باعث ایجاد نا امیدی‌هایی به دولت جدید شد و حتی برخی اقدامات مثبت دولت قبل و رایزنی‌هایی که میان سازمان برنامه و بودجه و برخی تشکل‌های فرهنگیان صورت گرفته بود هم به حاشیه رفت.
احکام فرهنگیان به زودی صادر خواهد شد و تاریخ اجرای احکام اول فروردین بوده و معوقات آن‌ها نیز قرار است با حقوق شهریور پرداخت شود، اما درصد‌های فوق العاده ویژه در نگارش جدید با قول و قرار‌های قبلی نسبتی ندارد. قرار بود که فوق العاده ویژه معلمان از ۲۱ تا ۲۷ درصد در نظر گرفته شود که این درصد به ۱۲ تا ۲۷ تغییر کرده است. رتبه مقدماتی که شامل معلمان جوان و جدید الورود می‌شود ۱۲ درصد فوق العاده ویژه دریافت میکنند. این درحالی است که در هیچ نهاد و ارگان دیگری فوق العاده ویژه براساس سابقه اجرا نشده و دولت ابراهیم رئیسی در قدم اول خود به مانند دولت‌های گذشته باز هم از معلمان مایه گذاشت.
با این شیوه، نگرانی فرهنگیان درباره رتبه بندی نیز بی علت نیست و مشخص نیست که چه بلایی قرار است سر این لایحه بیاید. لایحه رتبه بندی باید هر چه زودتر در مجلس شورای اسلامی به تصویب برسد و دولت نیز موظف به اجرای آن است. دولتی که می‌خواهد سالانه یک میلیون مسکن بسازد و از پس بودجه این حوزه بر می‌آید قطعا می‌تواند مطالبات فرهنگیان که چندین سال است بلاتکلیف مانده را تعیین تکلیف کند.
بعد از آنکه حسین باغگلی وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش از مجلس رای اعتماد نگرفت ابراهیم رئیسی علیرضا کاظمی معاون پرورشی وزارت آموزش و پرورش را به عنوان سرپرست مشخص کرد تا وزیر پیشنهادی بعدی را به مجلس معرفی کند. از شواهد اینگونه بر می‌آید که تا مهر ماه که بازگشایی مدارس چه به صورت حضوری و چه به صورت مجازی خواهد بود این وزارتخانه وزیر به خود نمی‌بیند و با سرپرست به استقبال مهر خواهد رفت.
همین مساله باعث شده که مطالبات معلمان و دانش آموزان و خانواده هایشان نیز در یک تعلیق بماند. تجربه ثابت کرده که آموزش و پرورش نیاز به وزیر دارد. آن هم یک وزیر قدرتمند که بتواند از رئیس جمهور و معاون اول و رئیس سازمان برنامه و بودجه مطالبات معلمان را پیگیری کند. در دوره کرونا شخص وزیر اهمیت ویژه تری پیدا کرد، چون این پیگیری‌ها به چند نهاد و وزارتخانه دیگر نیز سرایت پیدا کرد. امروز علاوه بر مسئولینی که گفته شد وزیر آموزش و پرورش باید با وزارت بهداشت و وزارت ارتباطات نیز در تماس باشد تا شرایط بازگشایی مدارس یا شرایط آموزش آنلاین را تسهیل کند.
با این اوصاف آشفتگی آموزش و پرورش در این حوزه‌ها ادامه خواهد داشت و مشخص نیست که سال تحصیلی آینده باز هم به صورت مجازی خواهد بود یا واکسیناسیون معلمان به حدی رسیده است که بتوان تا حدی از آموزش حضوری بهره برد. همچنین علاوه بر واکسیناسیون بزرگسالان باید به واکسیناسیون کودکان و نوجوانان نیز توجه شود. بازگشایی مدارس در شرایطی که جمعیت بسیار کمی از جامعه واکسینه شده اند می‌تواند خطرات زیادی برای سلامتی جامعه داشته باشد.
تا وزیر جدید معرفی شود و معاونان و مدیران کل استان‌ها که به صورت طبیعی تغییر خواهند کرد سر کار بیایند زمان و هزینه و انرژی زیادی از آموزش و پرورش گرفته می‌شود و سال تحصیلی ۱۴۰۰ – ۱۴۰۱ مشمول زمان می‌شود و نگرانی‌ها به قوت خود باقی می‌ماند.
اگر مسیرتان به تقاطع خیابان قرنی و سمیه بالاتر از میدان فردوسی خورده باشد دیده اید که هر چند وقت یکبار عده‌ای مقابل وزارت آموزش و پرورش تجمع کرده اند و پلاکارد‌هایی به دست دارند و شعار می‌دهند. برای آدم‌هایی که گذری مسیرشان به این خیابان خورده این اتفاق عجیب است و شاید گوشی همراه خود را از جیب در بیاورند و از این صحنه فیلم و عکس هم بگیرند، ولی اگر زیاد به آنجا رفت و آمد داشته باشید یا از مغازه دار‌های آنجا بپرسید با از این دست تجمعات زیاد مواجه می‌شوید.
یک روز معلمان خرید خدمات، روز دیگر نیرو‌های خدماتی مدارس. روزی معلمان حق التدریس و روزی دیگر دانشجو معلمان. این روز‌ها شاهد تجمع کارنامه سبز‌ها مقابل وزارت آموزش و پرورش هستیم. کارنامه سبز‌ها چه کسانی هستند؟ این افراد در آزمون استخدامی آموزش و پرورش شرکت کرده اند و با اینکه در امتحان کتبی نمره قبولی آورده‌اند، اما در مرحله مصاحبه شفاهی رد شده‌اند. اعتراض آن‌ها به این مساله است که بسیاری از مشمولان با نمرات بسیار پایین قبول شده اند و گروهی که واجد شرایط بوده اند به دلایلی که معلوم نیست نتوانسته اند نمره قبولی نهایی را کسب کنند.
این وضعیت نابسامان به جایی رسید که بسیاری از کارنامه سبز‌های معترض از نقاط مختلف کشور به تهران آمدند و حتی شب را در مقابل وزارت آموزش و پرورش به صبح رساندند.
این‌ها بخشی از مشکلات و بحران‌های این روز‌های آموزش و پرورش است. سونامی بازنشستگان و رتبه بندی فرهنگیان و دانش آموزان دور مانده از تحصیل، معلمان مدارس غیردولتی، کمبود نیرو در بخش استثنایی و ... را هم به این لیست اضافه کنید. در آموزش و پرورش بحران‌ها نه حل می‌شود نه تمام می‌شود. بلکه از بحرانی به بحران بعدی حرکت میکنند. سیگاری‌ها اصطلاحی دارند که می‌گویند فلانی سیگار را با سیگار روشن می‌کند. منظور این است که زیاد سیگار می‌کشد و سیگارش خاموش نمی‌شود حتی. بحران‌ها هم در آموزش و پرورش در همین وضعیت قرار دارند.
